NFT چیست و چرا بعضی از آنها میلیونها دلار می ارزد؟

کلویی چشم پهلو دختر جوانی بود که عکس دوران کودکی اش با حالت خاصی که انگار از چیزی خوشش نیامده در فضای اینترنت هزاران بار بازنشر پیدا کرد. او تصویر اصلی را در یک حراجی به قیمت هزاران دلار فروخت.

این را شاید بتوان به عنوان یک NFT یا توکن غیر قابل معاوضه در نظر گرفت. یک عکس خاص که گرچه هزاران کپی از آن وجود دارد اما نمونه ی اصلی آن فقط یکی و بسیار خاص و از آن مهمتر مالکیت معنوی آن در اختیار فقط یک نفر است. در دنیای دیجیتال نام این نوع مالکیت را NFT گذاشته اند.

زمانی بیت‌کوین به عنوان راهکار دیجیتالی برای مشکلات ارزهای فیزیکی مورد استقبال قرار گرفت و حالا NFT ها به عنوان راهکار دیجیتالی برای نقل و انتقال کالاهای کلکسیونی دیجیتال معرفی می شوند، گرچه همیشه شکاکانی هستند که می ترسند که حبابی در کار باشد که در انتظار ترکیدن آن هستند.

توکن غیرقابل تعویض چیست؟

در علم اقتصاد دارایی قابل تعویض چیزی است با واحدهایی که به راحتی قابل مبادله هستند مانند پول. با پول می توانید یک اسکناس ده پوندی را با دو اسکناس 5 پوندی تعویض کنید در حالی که ارزش آن تغییری نکرده است. اما اگر چیزی غیرقابل معاوضه باشد به این معناست که چنین کاری که با ده پوندی کردیم را نمی توان با آن انجام داد. به عبارت دیگر آن چیز غیرقابل معاوضه دارای ویژگی های خاصی است که نمی توان آن را با چیز دیگری جایگزین کرد. این می تواند یک خانه یا یک نقاشی مثل مونالیزا باشد که در نوع خود بی نظیر است. می توانید از نقاشی عکس بگیرید یا از آن پرینت بگیرید اما همچنان فقط یک نقاشی اصلی باارزش وجود خواهد داشت.

NFTها همین دارای های بی‌نظیر در دنیای دیجیتال هستند که می توان آنها را مانند هر ملک دیگری خرید و فروش کرد اما شکل ملموسی ندارد. توکن های دیجیتال را می توان به عنوان گواهی مالکیت دارایی های فیزیکی یا مجازی به حساب آورد.

NFTها چگونه کار می کنند؟

آثار هنری سنتی مثل نقاشی دقیقا به این دلیل ارزشمند هستند که در نوع خود بی نظیر هستند در حالی که فایلهای دیجیتال را به آسانی می توان به طور نامحدود تکثیر کرد. اما با فناوری NFT می توان آثار هنری دیجیتال را توکنیزه کرد  تا گواهی مالکیت دیجیتالی  به وجود آید و قابل خرید و فروش شود.

همانند ارزهای دیجیتال یک سابقه ی ثبتی از مالکیت، در یک دفتر کل مشترک به نام بلاک‌چین ذخیره شده است. این سوابق را نمی توان جعل کرد زیرا آن دفتر کل  در هزاران کامپیوتر مختلف در سرتاسر جهان نگهداری می شود. NFTها همچنین می توانند حاوی قراردادهای هوشمندی باشد که درصدی از هر خرید و فروش در آینده را نیز به هنرمند بدهد.

NFTها چقدر می ارزند؟

به صورت نظری هر کسی می تواند کارش را به صورت توکن درآورده و بفروشد، اما سرخط اخبار درباره‌ی فروش های چند میلیون دلاری توکنها تب این کار را تندتر کرده اند. چندی پیش یک انیمیشن گیف از یک گربه به نام نیان به بهای پانصدهزار دلار فروخته شد. چند هفته بعد گریمز که یک نوازنده است بخشی از هنر دیجیتال خود را به بیش از 6 میلیون دلار فروخت.

فقط هنر را تبدیل به توکن نمی کنند، ‌جک دورسی بنیانگذار توئیتر اولین توییت جهان را تبدیل به NFT کرده و برای آن پیشنهادات دو ونیم میلیون دلاری دریافت کرد. حراج کریستی یک NFT‌ از هنرمند دیجیتال به نام Beeple را به قیمت 69 میلیون دلار فروخت و رکورد جدیدی خلق کرد. همچنین شرکت فرانسوی Sorare که کارتهای تجاری فوتبال را به صورت NFT‌ می فروشد تا کنون 680 میلیون دلار درآمد کسب کرده است. اما بهرحال مانند ارزهای دیجیتال نگرانی هایی در مورد تاثیر زیست محیطی حفظ بلاک‌چین وجود دارد.

چه چیز مردم را از کپی کردن هنرهای دیجیتال باز می دارد؟

هیچ چیز. میلیونها نفر از مردم هنر 69 میلیون دلاری بیپل را دیده اند و بی نهایت بار آن را کپی کرده اند و به اشتراک گذاشته اند. در بسیاری از موارد چون هنرمند مالکیت معنوی اثر خود را حفظ می کند،‌ پس مردم می توانند به تولید و فروش کپی ها ادامه دهند. اما خریدار NFT یک توکن دریافت می کند که ثابت می کند مالک اثر اصلی است. درواقع این NFTها و اتریوم هستند که مشکلات دنیای اینترنت امروزی را برطرف کرده اند. با دیجیتالی شدن همه چیز نیاز به حفظ و تکرار ویژگی های کالاهای فیزیکی مثل کمیابی، منحصر به فرد بودن و اثبات مالکیت وجود دارد. ناگفته نماند اقلام دیجیتال فقط در زمینه ی خودشان قابل استفاده هستند. به عنوان مثال نمی توانید یک MP3 آی تیونز را که خریده اید،‌ دوباره بفروشید یا نمی توانید امتیاز وفاداری یک شرکت را با اعتبار پلتفرم دیگری مبادله کنید حتی اگر بازاری برای آن وجود داشته باشد.

تفاوت دنیای NFT با اینترنت فعلی

NFTها از نظر دیجیتالی بی‌همتا هستند و هیچ دو NFT ای شبیه هم نیستند. اما در اینترنت فعلی یک فایل مثل یک عکس یا موسیقی کاملا شبیه نسخه ی اصلی خود هستند.

هر NFT باید یک مالک داشته باشد که این مالکیت ثبت عمومی شده و هر کسی می تواند اعتبار آن را بررسی کند. اما در اینترنت فعلی اگر مالکیت ثبت شده ای هم وجود داشته باشد در سرورهای تحت کنترل موسسات هستند و شما باید ادعای انها را باور کنید.

NFT‌ها با هر چیزی که از اتریوم مشتق شده باشد سازگار هستند. یک بلیت NFT برای یک مراسم را می توان روی هر بازار اتریومی با یک NFT‌ متفاوت دیگر مبادله کرد. شما می توانید یک اثر هنری را با یک بلیت مبادله کنید. اما در دنیای اینترنت امروزی شرکت های تولید کننده ی محصولات دیجیتال باید زیرساخت خودشان را مهیا کنند. برای مثال یک نرم افزار که بلیتهای دیجیتال برای مراسمات مختلف تولید می کند باید بازار تبادل اختصاسی خودش را ایجاد کند.

در دنیای NFT تولید کنندگان محتوا می توانند کارهایشان را در هر جایی بفروشند و به یک بازار جهانی دسترسی دارند. اما در اینترنت فعلی تولیدکنندگان به زیرساخت های پلتفرمهای مورد استفاده  خودشان متکی هستند و محدودیت های قوانین استفاده از سایتها یا محدودیت های جغرافیایی بر سر راه آنها وجود دارد.

آیا این یک حباب است؟

بیپل با نام اصلی مایک وینکلمان یک روز قبل از حراج رکورد شکن خود گفته بود که : صادقانه بگویم من در واقع فکر می کنم یک حباب در این زمینه وجود خواهد داشت و من فکر می کنم همین الان هم در آن حباب قرار داریم. افراد بسیار بدبین تری هم وجود دارند.

نویسنده ی کتاب معروف حمله ی بلاکچین 50 فوتی دیوید جرارد نام دارد. او گفته است که خرید NFTها مشابه خرید اجناس کلکسیونی رسمی است،‌ مثل معامله ی یک سری کارت. هنرمندانی هستند که از این کار پول حسابی در می آورند،‌ کاری که شما احتمالا ترجیح می دهید انجام ندهید. او گفته فروشنده های NFT در واقع دلقکهای تبلیغاتچی دنیای کریپتو هستند. همان افرادی که همیشه در این کار بوده اند و سعی می کنند شکل جدیدی از لوبیای جادویی بی ارزشی بیاورند که در ازای پول به مردم بفروشند. چارلز آلسوپ هم گفته است که مفهوم خرید NFT ها بی معنی است و ایده ی خریدن چیزی که وجود ندارد عجیب است و امیدوارم مردم پول خود را از دست ندهند.

بحث ها در مورد دنیای NFT همچنان ادامه دارد اما آن چه با قدرت به پیش می تازد همچنان دنیای رمزارزها، ‌NFTها و اشکال جدیدی است که هر روزه در حال تولد هستند.