قیمت ارز آوه (AAVE)
آوه
ارز دیجیتال آوه چیست؟
آوه (Aave) یک بازار پول بر پایه اتریوم است که در آن کاربران می‌توانند دارایی‌های بسیار متنوعی را از استیبل‌کوین‌ها تا آلتکوین‌ها قرض داده یا قرض بگیرند. پروتکل آوه توسط دارندگان توکن AAVE مدیریت می‌شود. فهمیدن ماهیت آوه بدون اینکه پروتکل آوه که بنیاد آن است را بفهمیم، سخت است؛ پس در ابتدا مقداری در مورد پروتکل آوه صحبت خواهیم کرد.
هسته اصلی هر اکوسیستم مدرن مالی، روش‌هایی است که از طریق آن‌ها اشخاص می‌توانند دارایی‌های دیجیتال خود را قرض داده یا قرض بگیرند. قرض گرفتن در بازار رمزارزها به افراد کمک میکند دارایی‌های خود را برای معاملات افزایش داده و به سود بیشتر برسند و قرض دادن هم یک سود امن و مطمئن برای پولی که بیکار است و به کناری گذاشته‌اید، به ارمغان می‌آورد.
ETHLend
ریشه‌های Aave به سال 2017 بازمی‌گردد، شخصی با نام استانی کولچوف (Stani Kulechov) و تیمی از توسعه‌دهندگان، ETHLend را در نوامبر سال 2017 عرضه اولیه کوین کردند. ایده اصلی بر این اساس بود که کاربران بتوانند با فرستادن درخواست‌ها، ارزهای دیجیتال‌شان را به دیگران قرض بدهند یا با وثیقه کردن ارز دیجیتال، از دیگران قرض بگیرند.
با اینکه ETHLend یک ایده ناب بود، پلتفرم به همراه توکنش به اسم LEND در بازار نزولی سال 2018 جذابیت خود را از دست داد. مشکل اصلی این پروژه عدم وجود نقدینگی کافی و سخت بودن تطابق (مچینگ) درخواست‌های وام بود.
در بازار نزولی 2018 و 2019 تیم ETHLend پروژه را اورهال کرده، تغییرات اساسی در آن ایجاد کرده و در ابتدای سال 2020 میلادی Aave با همین تیم کار خودش را شروع کرد.
در یک پادکست، کولچوف گفت که بازار نزولی ارزهای دیجیتال در سال 2018 یکی از بهترین اتفاقاتی بود که می‌توانست برای ETHLend بیفتد. منظور او فرصتی بود که به او و تیمش داده شد تا مفهوم وام‌دهی غیرمتمرکز رمزارزها را بازسازی کرده و چیزی که امروزه به اسم Aave می‌شناسیم را خلق کنند.
Aave چگونه کار میکند؟
Aave جدید و بهبود یافته، اساسا شبیه به ETHLend است. هردو به صاحبان اتریوم اجازه می‌دهند کریپتوکارنسی قرض گرفته و یا با قرض دادنش سود بگیرند؛ اما هسته آن‌ها از هم متفاوت است. Aave یک بازار پولی الگوریتمی است؛ یعنی وام‌ها از یک استخر برداشته می‌شوند و هر شخص به یک وام‌دهنده وصل نمی‌شود.
نرخ بهره از طریق “نرخ مصرف” (utilization rate) آن دارایی خاص در استخر محاسبه می‌شود.
اگر تمام دارایی‌های موجود در استخر استفاده شوند، نرخ بهره بالا می‌رود و تامین‌کنندگان نقدینگی تحریک می‌شوند که پول‌های خود را وارد استخر کنند و در صورتی که از دارایی‌های موجود استفاده چندانی نباشد، نرخ بهره پایین می‌آید تا وام‌گیرنده‌ها ترغیب به دریافت شوند.
Aave همچنین به کاربران اجازه می‌دهد رمزارزی متفاوت از آن چه واریز شده، پس بگیرند؛ برای مثال ممکن است که شخصی اتریوم وارد استخر نقدینگی کند؛ اما هنگام برداشت یک استیبل کوین بردارد. مانند ETHLend، در این پروتکل نیز تمام وام‌ها با وثیقه بیش از حد انجام می‌شوند (اصطلاحا Overcollateralized)؛ یعنی اگر کسی بخواهد 100 دلار از Aave قرض بگیرد؛ باید مقدار بیشتری از این عدد بابت وثیقه واریز کند.
بخاطر نوسانات بازار رمزارزها، Aave یک فرآیند تسویه (liquidation) نیز دارد. اگر مقدار وثیقه شما کمتر از نسبت وثیقه‌ای که پروتکل تعیین میکند، شود، احتمالا دارایی‌تان لیکوئید می‌گردد. در صورت لیکوئید شدن، باید کارمزد را نیز پرداخت کنید؛ پس از تمام ریسک‌ها موجود قبل از شروع کار، مطمئن شوید.
دیگر ویژگی‌های کلیدی
Aave در حال گسترش است تا چیزی فراتر از یک بازار پول شود. این پلتفرم در بین کاربران دنیای رمزارز به مکانی برای دریافت وام بدون وثیقه معروف شده است. اکثر اوقات نقدینگی موجود در استخرهای Aave بیشتر از مقدار وام درخواستی است و از این نقدینگی اضافی می‌توان برای قرض دادن به آن‌هایی که وام بدون وثیقه می‌خواهند، استفاده کرد. این وام‌ها فقط در محدوده یک بلاک اتریوم قابل استفاده است.
این قابلیت به افرادی که سرمایه زیادی ندارند این امکان را می‌دهد که آربیتراژ کرده و از فرصت‌ها استفاده کنند و همه این کار توسط یک تراکنش بلاکچینی انجام می‌گیرد؛ برای مثال اگر دیدید که اتریوم در یک صرافی 500 و در یک صرافی دیگر 505 دلار خرید و فروش می‌شود، می‌توانید با استفاده از گرفتن یک وام سنگین بدون وثیقه از Aave، از این فرصت استفاده کرده و با آربیتراژ به سود برسید. علاوه بر وام‌های بدون وثیقه، این پروتکل از توکن‌های غیرقابل تعویض (non-fungible token) در بازی‌ای به اسم Aavegotchi نیز استفاده میکند.
تغییر نام ETHLend به AAVE
با وجود اینکه ETHLend تبدیل به Aave شد؛ اما توکنش به نام LEND هنوز وجود داشت. این موضوع یک نگرانی‌ای برای تیم بود؛ زیرا LEND کد مناسب برای استفاده از آن در Aave را نداشت؛ پس دارندگان LEND نمی‌توانستند در مورد مسیر حرکتی Aave تصمیم بگیرند. این مشکل بزرگی بود؛ زیرا Aave نقدینگی زیادی را جمع‌آوری کرده بود؛ اما اعضای آن نمی‌توانستند در مورد ان تصمیم بگیرند. در نتیجه LEND به کوین جدیدی به اسم AAVE تبدیل شد که به ازای هر 100 واحد LEND یک AAVE به افراد تعلق می‌گرفت.
AAVE یک توکن ERC-20 است که قابلیت‌های جدیدی دارد. اول از همه اینکه صاحبان AAVE به عنوان مساعدت‌کنندگان پروتکل عمل می‌کنند. انتشار AAVE مفهوم جدید را به نام “ماژول امنیتی” معرفی کرد که از سیستم محافظت کرده و جلوی کمبود سرمایه را می‌گیرد؛ یعنی اگر سرمایه کافی از طرف وام‌دهنده‌ها وجود نداشته باشد، مقداری از توکن‌های AAVE موجود در “ماژول امنیتی” فروخته می‌شود تا سرمایه مورد نیاز تامین شود.
فقط توکن‌های AAVE که در ماژول امنیتی قرار گرفته برای تامین نقدینگی فروخته می‌شود و واریز سرمایه به ماژول با پرداخت سود ثابت از طریق AAVE پاداش داده می‌شود. دومین کاربرد AAVE در مدیریت پروتکل Aave است.
صاحبان AAVE می‌توانند به درخواست‌های مربوط به تغییرات و بهبود Aave رای دهند که میتونه شامل تغییر در پارامترهای بازار پولی Aave باشد یا مدیریت سرمایه موجود در رزرو این اکوسیستم. درست مانند بقیه توکن‌های مدیریتی، هر AAVE برابر با یک رای است. از دیگر کاربردهای این توکن، کاهش ریسک‌های ناگهانی است.
چالش‌های Aave
یکی از چالش‌های پیش روی Aave این است که تمام وام‌ها “وثیقه بیش از حد” می‌خواهند. بر خلاف سیستم‌های مالی سنتی، هیچ ساز و کاری برای اینکه تعیین کند آیا وام‌گیرنده قادر به پرداخت وام خواهد بود یا خیر، در این سیستم وجود ندارد.
این یعنی بر خلاف وام‌های سنتی که افراد از بانک‌ها دریافت می‌کنند و با گذاشتن وثیقه‌ای اندک و رسمی می‌توانند وام بگیرند، کاربران Aave باید بیشتر از مقداری که درخواست دارند، رمزارز وثیقه بگذارند. چنین محدودیت‌هایی این تفکر را ایجاد میکند که Aave یک سیستم سرمایه‌ای نا کارآمد است. Aave کاربران را مجبور میکند که مبالغ زیادی را برای دریافت وام، سپرده‌گذاری کنند که این موضوع برای کاربران کم سرمایه‌تر مناسب نیست.
سخن پایانی
بازارهای پول غیرمتمرکز؛ همچون Compound و Aave، راه را برای سیستم مالی شفاف‌تر و قابل دسترس‌تر هموار می‌کنند. Aave یک پروژه مالی غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه می‌دهد رمزارز قرض داده یا بگیرند. دارندگان AAVE نیز می‌توانند مسیر حرکتی پروتکل را تعیین کنند و روی آن تاثیر بگذارند. چنین فرآیندی، سیستم را در برابر اتفاقات ناگهانی حفظ میکند.