ارز دیجیتال مونرو چیست؟

مونرو (Monero) با نماد اختصاری XMR، رمزارزی است که در سال 2014 آغاز به کار کرد، یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاکچین است و به صورت منبع باز (Open Source) عمل می‌کند. در این رمزارز بر حفظ حریم خصوصی به طور مطلق تاکید شده است. بلاکچین‌ها اساسی‌ترین زیربنای رمزارزها هستند و به عنوان یک دفتر کل، تمام فعالیت‌های کاربران و تراکنش‌های شبکه را نمایش می‌دهند.

درباره Monero (XMR)

بلاکچین این رمزارز به گونه‌ای ساخته شده است که هرگز شفاف نباشد. این امر باعث می‌شود تا با تغییر آدرس‌های کاربران از سوی شرکت، هیچکدام از اطلاعات مربوط به تراکنش نظیر هویت فرستنده و گیرنده و مقدار هر تراکنش قابل مشاهده نباشد.
در کنار ناشناس بودن، فرایند استخراج مونرو (XMR) مبتنی بر اصل تساوی‌گرایی است؛ به گونه‌ای که تمام افراد شبکه با هم برابر هستند و همگی فرصتی مشابه برای استخراج و دریافت پاداش دارند. در زمان راه‌اندازی این رمزارز، توسعه‌دهندگان آن هیچ سهمی به خود تخصیص ندادند و با توزیع تمام سهام آن را به منظور حمایت از شبکه و توسعه بیشتر این پول مجازی به کار گرفتند.

این رمزارز از یک فرایند استخراج منحصربفرد پشتیبانی می‌کند که در آن افراد با پیوستن به استخرهای استخراج یا به صورت استخراج انفرادی پاداش دریافت می‌کنند. استخراج مونرو (XMR) را می‌توان توسط کامپیوترهای معمولی انجام داد و مانند سایر ارزهای دیجیتال به دستگاه‌های ماینر (ASIC) نیازی ندارد. این رمزارز بر روی تمام سیستم عامل‌های مختلف نظیر اندروید، ios، مک، لینوکس، ویندوز و FreeBSD اجرا می‌شود.

این شبکه چگونه حریم خصوصی را بهبود می‌بخشد؟

مونرو با استفاده از مفاهیم امضاهای حلقوی و آدرس‌های پنهان، نگرانی‌ها را از بابت حریم خصوصی کاهش می‌دهد. امضاهای حلقوی به کاربران این امکان را می‌دهد تا هویت خود را از سایر کاربران شبکه مخفی کنند. امضاهای حلقوی، امضاهایی دیجیتالی هستند که بر روی شبکه قابل مشاهده می‌باشند، اما نشان نمی‌دهند که کدام عضو از شبکه این تراکنش را امضا کرده است.
برای ایجاد یک امضای حلقوی، پلتفرم مونرو به منظور منحصربفرد کردن آن از ترکیب کلیدهای اکانت فرستنده استفاده کرده و آن را با کلیدهای عمومی بر روی بلاکچین همسان می‌کند. این امر امکان پنهان‌سازی هویت فرستنده را فراهم می‌کند؛ به گونه‌ای که مشخص نیست کلیدهای ترکیب شده متعلق به کدامیک از اعضای شبکه است.
آدرس‌های مخفی و حریم خصوصی مضاعف تنها برای یکبار ایجاد می‌شوند؛ به طوری که این آدرس‌های تصادفی تنها زمانی که فرد قصد انجام تراکنش را دارد به نمایندگی از گیرنده ساخته می‌شوند. استفاده از این آدرس‌های مخفی امکان پنهان‌سازی آدرس واقعی مقصد تراکنش را فراهم و هویت گیرنده را مخفی می‌کند. به علاوه، تراکنش‌های محرمانه حلقوی یا RingCT در ژانویه 2017 معرفی و برای تمام تراکنش‌های انجام شده در شبکه Monero اجباری شده است.

تفاوت مونرو و بیت کوین در چیست؟

بیت کوین محبوب‌ترین رمزارز بر روی پروتکلی کار می‌کند که در آن تلاش می‌شود تا هویت کاربران با استفاده از آدرس‌های قلابی مخفی شوند. این اسامی قلابی به طور تصادفی ترکیبی از اعداد و حروف را ایجاد می‌کنند.
با این حال، این رویکرد حریم خصوصی، آدرس‌های بیت کوین و تراکنش‌های بلاکچین را به خوبی حفظ نکرده و آنها را برای دسترسی به عموم باز می‌گذارند. حتی آدرس‌های قلابی نیز به طور کامل خصوصی نیستند. تراکنش‌های معدودی که توسط شرکت‌کنندگان در طول یک دوره زمانی انجام می‌شوند را می‌توان با همان آدرس پیوند داد و امکان مشاهده را به صورت عمومی برای اعضای شبکه فراهم کرد.

مزیت دیگر مونرو (Monero) نسبت به بیت کوین (Bitcoin)، تعویض‌پذیری است. به این معنی که دو واحد پول مجازی به راحتی می‌توانند به یکدیگر تبدیل (خرید رمزارز با رمزارز) شوند. در حالی که دو اسکناس 1 دلاری با اینکه دارای ارزش واحدی هستند، اما تعویض‌پذیر نیستند چراکه از شماره سریال‌های متفاوتی برخوردار هستند. در مقابل، 2 انس طلا دارای ارزش وجودی یکسان هستند و هیچ فرقی از نظر ویژگی با هم ندارند. با این تفاسیر، بیت کوین به منزله یک اسکناس 1 دلاری است، در حالی که مونرو به منزله یک انس طلا می‌باشد.
تاریخچه تمام تراکنش‌های بیت کوین در شبکه بلاکچین ضبط می‌شود. این امر موجب می‌شود تا تاریخچه تراکنش‌های بیت کوین مشخص شود و اگر این بیت کوین‌ها با معاملات خاصی نظیر تقلب، قمار، پولشویی یا سرقت مرتبط باشند، ممکن است در آینده ممنوع و منجر به از دست رفتن دارایی شود.
در مقابل، مونرو سابقه تمام تراکنش‌ها را مخفی کرده و به کاربران این تضمین را می‌دهد که در صورت مرتبط بودن تراکنش‌ها با معاملات غیرقانونی، هرگز در لیست سیاه قرار نخواهند گرفت.