نمی توان جهان موسسات مالی را بدون صنعت بیمه تصور کرد. در دنیای واقعی سهم بزرگی از بازارهای مالی در اختیار صنعت بیمه است. چرا در بازارهای مالی غیرمتمرکز چنین نباشد؟ همانطور که دیفای یا همان امور مالی غیرمتمرکز بر بستر بلاک چین و رمزارزها برای پوشش اشکالات سیستم مالی سنتی و قدیمی ایجاد شده، صنعت بیمه ی دیفای هم می خواهد و باید چنین نقشی را ایفا کند. مثلا پروژه های بیمه در دیفای می خواهند بیمه را ارزانتر، پرداختهای بیمه ای را تسریع و صد البته شفافتر کنند. طراحان این پروژه ها معتقدند از طریق اتوماسیون بیشتر می توان پوشش بیمه ای بسیار به صرفه تر و پرداخت های سریعتری را به ارمغان آورد. همچنین داده هایی که برای تصمیم گیری در مورد ادعاهای بیمه ای شما مدنظر قرار می گیرند کاملا شفاف هستند.

محصولات مبتنی بر اتریوم مانند هر نرم افزار دیگری ممکن است به اشکالات و باگهایی برخورد کنند. از همین رو بسیاری از محصولات بیمه ای در فضای رمزارزها به وجود آمده اند تا کاربرانشان را در برابر از دست دادن نقدینگی هایشان محافظت کنند. از سوی دیگر پروژه هایی شروع کرده اند به ایجاد پوشش بیمه ای برعلیه تمام بلاهایی که زندگی ممکن است بر سر ما بیاورد. یک مثال خوب از این دست پوشش بیمه ای زراعی Etherisc است که هدف آن حمایت از کشاورزان خرده پا در کنیا در برابر سیل و خشکسالی است. بیمه های غیرمتمرکز می توانند پوشش بیمه ای ارزانتر از بیمه های سنتی را ارائه کنند.

نگاهی دقیق تر به Etherisc

اتریسک پروتکلی برای ساخت دسته جمعی محصولات بیمه ای است. زیرساخت های مشترک آن به همراه الگوهای از پیش موجود محصول و ارائه ی مجوز بیمه بعنوان یک سرویس، آن را تبدیل به پلتفرمی کرده است که همگان را قادر می سازد تا محصولات بیمه ای شان را بیافرینند.

توکن های DIP

توکن های DIP بعنوان ارز داخلی این سیستم عمل می کنند که از این پروتکل و شبکه ی کابرانش جداناشدنی است. این توکنها برای کسب کارمزدهای تراکنش (درصدی از حق بیمه یا هزینه های ثابت)، تشویق و پاداش کاربران پلتفرم برای پذیرفتن

ریسک شبکه و برای ساخت و نگهداری محصولات انتقال ریسک به کار گرفته می شوند. مجموعا یک میلیارد دلار توکن اتریسک عرضه شده است.

توکن های DIP دسترسی کاربران به پلت فرم بیمه ی غیرمتمرکز را امکانپذیر می کنند. با سپرده گذاری (staking) توکن ها، مشارکت کنندگان به نوعی وثیقه و تضمینی برای عملکرد، دسترسی پذیری و سطوح خدمات را در آینده ارائه می کنند. این سپرده گذاری نشانه ی کیفیت و خوشنامی هم هست. نتیجتا مشارکت کنندگان از مهارتهایشان، تولید نرم افزارهایی مثل مدلهای ریسک یا UI/UX، سرمایه ی ریسک، مجوزهای بیمه، پردازش ادعاها یا خدمات گزارش دهی/توافق رگولاتوری می توانند کسب درآمد کنند.

پروژه های موجود بر بستر اتریسک

• بیمه ی تاخیر پرواز
• بیمه ی زراعی
• بیمه ی محافظت در برابر توفان
• بیمه ی کیف پول رمزارز
• بیمه ی اجتماعی

مثالی دیگر: پروتکل نکسوس میوچل (Nexus Mutual)

این پروتکل یک تعاونی دیجیتال است که بر پایه ی اتریوم ساخته شده و به کاربرانش اجازه می دهد تا در برابر هک و باگهای قراردادهای هوشمند پوشش بیمه ای تهیه کنند. هدف از این پروژه آن طور که طراحان اعلام کرده اند، بازگشت به سرمنشا مدل اجتماع است، جایی که اصولا تامین اعتماد و همچنین سرمایه در مقیاس های بالا ممکن باشد.

منظور از مدل اجتماعی برای بیمه، زمانهاییست که هنوز شرکتهای عظیم بیمه ای بوجود نیامده بودند. در آن زمان اجتماعات بشری خودشان گروه تشکیل می دادند. منابع شان را یک کاسه می کردند (استخر منابع) و از این طرق از اعضای منفرد در برابر ریسک ها و خطرات محافظت می کردند. وقتی اتفاقی برای یکی از اعضا رخ می داد، اعضای ارشد همان اجتماع تصمیم می گرفتند که چگونه به آن فرد کمک کنند و از استخر تجمعی منابع برای پرداخت استفاده می شد. اما حالا با ظهور شرکتهای بزرگ بیمه ای از آن ساختار فاصله گرفته ایم و شرکتهای بیمه ای هستند که تصمیم می گیرند چگونه و چقدر به فرد آسیب دیده کمک شود. ضمن اینکه شفافیت تقریبا از بین رفته و فرد به این سادگی ها نمی تواند از روش های تصمیم گیری شرکتها اطلاع یابد.

ویژگی های پروتکل بیمه ای Nexus Mutual

منحنی پیوند: این پروتکل از قیمت گذاری مبتنی بر فرمول برای مدل توکن خود استفاده می کند که به طور مستقیم به موقعیت اعتباری طرف مقابل بستگی دارد.

قیمت گذاری و ارزیابی ریسک: قیمتهای پوشش بیمه ای بر اساس مشخصه های قرارداد هوشمند و مقادیر سپرده گذاری شده (staked) تعیین می شود.

منظور از قراردادهای هوشمند، قراردادهایی است که جایگزینی برای موسسات مالی و بیمه ای هستند و بجای آنها مسئول ثبت و بایگانی و نگهداری از تراکنش ها شده اند. یک قرارداد هوشمند نوعی از اکانت اتریوم است که می تواند نقدینگی را در خود نگه دارد، تحت شرایط خاصی آن را برگرداند یا به جای دیگری ارسال کند. تا زمانی که قرارداد هوشمند برقرار باشد، هیچکس نمی تواند آن را تغییر دهد. البته آن گونه که برنامه ریزی شده، قرارداد هوشمند تا همیشه برقرار خواهد بود.

سرمایه: نکسوس میوچل سرمایه مورد نیاز خود را بر اساس چارچوب مبتنی بر Solvency II محاسسبه می کند. Solvency II یک استاندارد قانونی بیمه ای اتحادیه اروپا است.

ارزیابی ادعاهای خسارت: این ارزیابی ها بر اساس رای گیری اعضا تعیین اعتبار می شوند. هر کسی می تواند عضو کمیته های رای گیری شود تا به قدر کافی رای گیری ها منصفانه باشد. ضمن اینکه پاداش های تشویقی نیز به این اعضا تعلق می گیرد.

حاکمیت: یک ساختار مبتنی بر عضوگیری وجود دارد که با هیئت مشورتی و رای گیری توکنی اداره می شود. این ساختار از نظر قانونی شبیه قراردادهای متقابل اختیاری بریتانیاست.